Otwarte Dyskusje Literackie

Projekt “Otwarte Dyskusje Literackie” jest dofinansowany ze środków Miasta Lublin w ramach programu Miasto Kultury. Prowadzenie i przygotowywanie spotkań Magdalena Łuczyn. Tłumaczenie na Polski Język Migowy Magdalena Gach.

Lubelska Fundacja Rośnij w Siłę w ramach cyklu Otwarte Dyskusje Literackie gościła Aleksandrę Zbroję, autorkę książki „Mireczek. Patoopowieść o moim ojcu”.

 Prawdziwa, poruszająca opowieść o próbie odnalezienia ojca, którego zabrał alkohol.
Wklepuję na fejsa komunikat, że to koniec, że umarł nagle i niezapowiedzianie, że nie miałam okazji poznać własnego ojca, ponieważ on wolał wódę. I jabole, i browary, i pewnie nawet denaturat, bo był uzależnionym typu menela, który zasrywa sobie nogawkę spodni, śmierdzi w autobusie i zalega na dworcach. Potem usuwam to o denaturacie oraz dworcach. Piszę, że ojciec zmarł nagle i że mi smutno. Po chwili dodaję: „Choć już wiele lat temu mi zabrały go demony plątające się po jego trzewiach i głowie. Nie znaliśmy się — spotykałam głównie tego z trzewi i głowy, który podpowiadał mu, co robić. Że poza wódką jest tylko strach, że nic nie warto. Żeby dał sobie spokój. Tato, przykro mi, że tak się stało. Dzięki Tobie uczę się współczuć. Może to taki ostatni prezent, od Ciebie dla mnie”. Słowo „tato” kłuje w oczy, ale w całą resztę przez chwilę wierzę. Potem zostaje tylko to kłucie. „Tato”, „papo”, „papko”, językowe narzędzia tortur.

Aleksandra Zbroja Historyczka sztuki bez muzealnego happy endu, absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu. Od lat związana z „Wysokimi Obcasami” i z „Dużym Formatem”, dla którego prowadzi transmisje i podcasty. Autorka reportaży, wywiadów oraz felietonów, a ostatnio scenariuszy słuchowisk. W 2019 roku ukazała się jej książka napisana wspólnie z Agnieszką Pajączkowską „ A co wyście myślały. Spotkania z kobietami z mazowieckich wsi”.

 Spotkanie on-line jest dostępne na stronie fb księgarni Dosłownej oraz Lubelskiej Fundacji Rośnij w Siłę.

Gościną drugiego spotkania z cyklu Otwarte Dyskusje Literackie była Anna Kowalczyk, autorka książki „Brakująca połowa dziejów”.
 W tym roku Ministerstwo Edukacji i Nauki ogłosiło listę patronów 2022 roku. Są nimi: Ignacy Łukasiewicz, Maria Konopnicka, Maria Grzegorzewska, Wanda Rutkiewicz, Józef Mackiewicz, Józef Wybicki oraz Romantyzm Polski.
W przeciwieństwie do poprzedniego roku, na liście znalazły się trzy kobiety. Co wiemy o ich dorobku i jakie fakty z ich biografii są przemilczane? Na te pytania będziemy szukaliśmy odpowiedzi podczas spotkania z Anną Kowalczyk.
 Anna Kowalczyk
Dziennikarka, blogerka, felietonistka, feministka. Autorka „Brakującej połowy dziejów” (Wyd. WAB, 2018), pierwszej popularnonaukowej syntezy historii kobiet na ziemiach polskich od paleolitu do współczesności.
Współautorka książki „Macierzyństwo bez Photoshopa”. Twórczyni i pierwsza redaktor naczelna serwisu MamaDu.pl. Pisała też i kręciła filmy dla Polki.pl oraz prowadziła cykl kawiarnianych spotkań „Drugie Śniadanie Matek”.
Współwłaścicielka i CEO Agencji Kreatywnej FLAMINK .
Mama Adasia, żona Krzysia. Członkini Polskiego Związku Działkowców.
 Spotkanie on-line jest dostępne będzie na stronie fb księgarni Dosłownej oraz Lubelskiej Fundacji Rośnij w Siłę.

Trzecie spotkanie z cyklu Otwarte Dyskusje Literackie odbyło się z udziałem Alicji Urbanik-Kopeć, autorki książki „Chodzić i uśmiechać się wolno każdemu. Praca seksualna w XIX wieku na ziemiach polskich.”

 Praca seksualna na ziemiach polskich na przełomie XIX i XX wieku była nie tylko zjawiskiem społecznym, problemem prawnym i zdrowotnym, ale również chętnie używaną figurą retoryczną. O prostytucji jako zarazie moralnej grzmiały Kościół i towarzystwa abstynenckie, o niebezpieczeństwie dla płodności i rozsadniku epidemii chorób wenerycznych wypowiadali się lekarze, o zgubnych skutkach społecznych, biedzie i wykorzystywaniu dziewczyn z proletariatu pisali socjaliści. Emancypantki upatrywały w pracy seksualnej źródło chorób i powód rozpadu rodzin.
Jak wyglądało życie ówczesnych pracownic seksualnych? Dlaczego powszechnie uznawano je za zagrożenie dla społeczeństwa?

Alicja Urbanik-Kopeć po raz kolejny wypełnia białe plamy w społecznej historii kobiet.
 Alicja Urbanik-Kopeć (ur. 1990) – badaczka historii literatury i kultury polskiej XIX wieku, obroniła doktorat w Zakładzie Historii Kultury Instytutu Kultury Polskiej UW. Oprócz kulturoznawstwa ukończyła też filologię angielską w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UW. Interesuje ją, co dla ówczesnych znaczyła nowoczesność. Pisze o spirytyzmie, wynalazkach, emancypacji i klasie robotniczej.
 Spotkanie on-line jest dostępne na stronie fb księgarni Dosłownej oraz Lubelskiej Fundacji Rośnij w Siłę.

Tematem czwartego spotkania z cyklu „Otwarte dyskusje literackie” była książka „Gruba” autorstwa Marii Mamczur.

„Gruba. Reportaż o wadze i uprzedzeniach Nie znajdziesz w tej książce porad dietetycznych ani praktycznych wskazówek jak być piękną i młodą. Nie dostarczy ci ona prostych wzruszeń nad bolesnym losem osób, których ciała nie przystają do kanonu. Nie ma tu też historii cudownych metamorfoz przeprowadzanych pod okiem armii specjalistów i zapewniających rozrywkę milionom widzów popularnych reality-shows.
Zamiast tego dowiesz się, jak to jest być grubą w świecie, który grubości nienawidzi, skąd się biorą uprzedzenia, na czym polega fat fobia i jakie są jej skutki. Nagradzana reporterka Maria Mamczur oddaje głos osobom, które dyskryminacji doświadczają na własnym ciele. Wspólnie z bohaterkami książki zastanawia się, jak w takim świecie wywalczyć miejsce dla siebie.
Maria Mamczur – dziennikarka, socjolożka, malarka. Autorka reportaży społecznych i psychologicznych, krótkich form prozatorskich oraz wydanej w 2020 r. poczytnej książki „Żony gejów”. Obszarem jej zainteresowania są jednostkowe losy i uwikłania społeczne związane z wykluczeniem i dyskryminacją, marginalizacją wynikającą z biedy i nierówności społecznej, a także nowe zjawiska społeczne i kulturowe.

 Spotkanie on-line jest dostępne na stronie fb księgarni Dosłownej oraz Lubelskiej Fundacji Rośnij w Siłę.